Wie profiteert er écht van het resort?
Het resort in Wonsan kostte zo’n 1 miljard dollar, maar ik vraag me af wie er eigenlijk beter van wordt. De gewone mensen in Noord-Korea leven nog steeds in armoede, ze hebben vaak te weinig te eten en weinig vrijheid. Voor hen is zo’n luxe resort helemaal niet bereikbaar.
Het zijn vooral de leiders en de elite die hier voordeel van hebben. Kim Jong-un laat met dit project opnieuw zien hoe belangrijk het voor hem is om prestige uit te stralen, zowel naar zijn eigen bevolking als naar de buitenwereld. Het resort is een visitekaartje, net als hun nucleaire programma. Ook dat is een voorbeeld van hoe het regime liever investeert in symbolen van macht dan in het verbeteren van het dagelijks leven van zijn burgers. In een eerder nieuwsartikel op onze site lees je meer over hoe Noord-Korea kernwapens kreeg en wat Iran daarvan leert.
“Ons land moet trots zijn op wat we bouwen, het is een symbool van onze kracht en onafhankelijkheid,”
Het project in Wonsan lijkt dus vooral bedoeld voor een select gezelschap, niet voor het volk dat dagelijks probeert te overleven.
De harde realiteit van armoede in Noord-Korea
Ondertussen leeft ongeveer 40 procent van de Noord-Koreaanse bevolking in armoede, een cijfer dat niet te negeren is. Het is schrijnend om te zien dat zoveel mensen worstelen met gebrek aan voedsel, gezondheidszorg en basale levensbehoeften, terwijl er miljarden worden uitgegeven aan luxe projecten zoals het resort in Wonsan.
De economische situatie in Noord-Korea blijft ernstig, vooral in vergelijking met buurland Zuid-Korea. Het bruto nationaal inkomen per hoofd van de bevolking in Noord-Korea ligt rond de 1.000 euro, terwijl dit in Zuid-Korea bijna 30 keer zo hoog is, ongeveer 30.000 euro. Ook de landbouwproductie in Noord-Korea is gedaald, wat bijdraagt aan voedseltekorten. De gemiddelde dagelijkse calorie-inname ligt met 1.982 kilocalorieën per persoon nog onder de aanbevolen hoeveelheid. Daarnaast is de levensverwachting in Noord-Korea met 72,9 jaar aanzienlijk lager dan de 80,2 jaar in Zuid-Korea, volgens cijfers van Korea JoongAng Daily en de World Bank.
De armoede in Noord-Korea is diepgeworteld door jarenlange economische sancties, mismanagement en politieke keuzes van het regime. Toch lijkt het alsof die realiteit vaak wordt weggestopt of genegeerd, zeker door de leiders zelf. Voor hen lijkt het belangrijker om indruk te maken op de wereld en hun eigen machtspositie te versterken dan om de levens van hun eigen bevolking te verbeteren.
De kloof tussen elite en bevolking wordt alleen maar groter
Het bouwen van zo’n megaproject terwijl miljoenen mensen in armoede leven, laat zien hoe groot de kloof is tussen de machtige elite en de gewone bevolking. Kim Jong-un en zijn naaste kring genieten van luxe, terwijl de meerderheid worstelt met voedseltekorten en gebrek aan basisvoorzieningen.
Deze groeiende ongelijkheid zorgt voor meer afstand en onvrede, al is het lastig om precies te zeggen hoe dat zich uit door de strenge controle en censuur. Wat wel duidelijk is, is dat het regime kiest om vooral de elite te bedienen en hun machtspositie te versterken. Het resort is niet bedoeld voor het gewone volk, maar voor een select gezelschap en buitenlandse gasten.
Deze kloof maakt het ook moeilijk om vertrouwen op te bouwen binnen het land. De luxe van enkelen staat haaks op de harde realiteit van miljoenen Noord-Koreanen die dagelijks vechten om te overleven. Voor mij laat dit zien dat het regime liever investeert in prestige dan in het welzijn van zijn bevolking.
Wat staat de bevolking van Noord-Korea te wachten?
De toekomst voor de Noord-Koreaanse bevolking ziet er somber uit. Zelfs na het vertrek van Kim Jong-un is het onwaarschijnlijk dat er snelle veranderingen komen. Het autoritaire regime is diepgeworteld en de volgende leiders zullen waarschijnlijk vasthouden aan dezelfde harde lijn van controle en isolatie. Zonder ingrijpende politieke hervormingen blijft armoede en gebrek aan basisvoorzieningen een hardnekkig probleem. Bovendien kan de toenemende internationale druk leiden tot meer spanningen in plaats van openingen.
Ik voorspel dat Noord-Korea de komende jaren gevangen blijft in een cyclus van repressie en stagnatie, waarbij het gewone volk het grootste slachtoffer blijft.
Wat vinden jullie van de situatie in Noord-Korea?
Tja, Kim kan gewoon doen wat hij wilt. Lekker met zijn vrienden Poetim en Xi op het resort.