Tien jaar na het onthullende VN-rapport dat Noord-Korea beschuldigde van misdaden tegen de menselijkheid, blijkt er in de praktijk weinig veranderd. De repressie is nog even wreed, en volgens sommige waarnemers zelfs erger dan ooit. Dat stelt James Heenan, hoofd van het VN-Mensenrechtenkantoor in Seoul.
Van kwaad tot erger
In een recente verklaring benadrukte Heenan dat het Noord-Koreaanse regime onverminderd doorgaat met executies, dwangarbeid en het onderdrukken van de bevolking. De situatie is verder verslechterd sinds de coronapandemie, waarbij het regime onder het mom van volksgezondheid de staatscontrole verder heeft aangescherpt. Grenzen gingen dicht, informatie werd nog strikter gefilterd en de bewegingsvrijheid van burgers is praktisch verdwenen.
Volgens Heenan staat Noord-Korea inmiddels voor wat hij noemt “een humanitaire catastrofe, voortgedreven door politieke keuzes”.
“Zelfcensuur helpt niemand, iedereen weet wat er speelt.”
— James Heenan, hoofd VN-Mensenrechtenkantoor in Seoul
Opvallend is dat sommige gevluchte Noord-Koreanen zich uit wanhoop zelfs uitspreken voor oorlog, puur uit hoop op verandering. Voor het eerst in jaren zullen enkelen van hen volgende week publiekelijk getuigen over hun ervaringen en leven onder het regime.
Internationale hulp in het gedrang
Alsof de situatie nog niet nijpend genoeg was, zorgen recente bezuinigingen op internationale hulporganisaties voor extra druk op mensenrechtenprogramma’s en de opvang van Noord-Koreaanse vluchtelingen. Vooral Zuid-Korea, Thailand en delen van China worden daardoor getroffen, omdat daar veel van deze mensen proberen een nieuw bestaan op te bouwen.
Heenan roept op tot hernieuwde politieke moed. Volgens hem mag het verdedigen van mensenrechten nooit ondergeschikt raken aan diplomatieke voorzichtigheid of strategische stilzwijgen.
Een nieuw VN-rapport in de maak
Later dit jaar komt de VN met een nieuw rapport dat de situatie sinds het beruchte onderzoek van 2014 opnieuw in kaart zal brengen. Dat eerdere rapport beschreef Noord-Korea als “een staat die zijn burgers onderwerpt aan een systeem van terreur”.
Tien jaar later klinkt die beschrijving helaas nog altijd akelig actueel.
Comments 2